Urtica dioica L.
Botanische familie Urticaceae
De geur van de bloeiende brandnetel vind ik echt zalig, als ik er langs loop wordt mijn neus geprikkeld.
Maar de brandharen zijn erg vervelend en geven een jeukend effect met bultjes op de huid.
Brandnetel heeft een zuiverende werking, vandaar dat het fijn is, om als je een reinigende kuur gaat doen (afvalstoffen worden afgevoerd), ook brandnetel infusie te drinken.
Voordat de brandnetel in bloei komt kan je de topjes plukken en deze gebruiken in een salade, of in plaats van spinazie, in een roerbak gerecht.
Even de topjes in een pan met kokend water roeren en je hebt geen last meer van de netels op de blaadjes.
Een leuk weetje is dat als de zaadjes zich gaan vormen je deze kunt gebruiken in de keuken, door je salade, in een saus, in een stoofschotel… De zaden bevatten gezonde vetzuren.
De grote brandnetel is rijk aan vitamine C, B1, B2, B5, B9, vit. E, vit. K, de mineralen: kalium, calcium, ijzer, silicium, en chlorofyl en tal van andere stoffen die als antioxidant werken.
Van het brandnetelblad kan je een maceraat maken en deze brandnetel olie later gebruiken om er een anti-jeuk zalfje van te maken.
RECEPT: Anti-jeuk zalfje met brandnetel
Maak eerst een maceraat:
Vul een leeg jam potje voor 2/3 deel met brandnetelblad, dit mag vers of gedroogd zijn. Vul op met olijfolie tot het goed onder staat.
Gebruik je vers materiaal dek het potje dan af met een katoenen doekje zodat het vocht kan verdampen. Dit in verband met schimmel vorming.
Zet 6 weken op een warm plekje.
Vervolgens zeef je het maceraat en is het tijd om het zalfje te maken.
ZALFJE:
Verwarm de bijenwas samen met het brandnetelmaceraat au bain-marie.
Haal uit de au bain-marie en laat afkoelen tot ongeveer 40 graden C.
Druppel de etherische olie door het mengsel en roer goed door.
Schenk de vloeibare olie in een potje en laat opstijven tot zalf.
Om het hele jaar door brandnetel infusie te kunnen drinken kan je het blad in de lente of zomer drogen op een schone theedoek.
Bronvermelding:
Groot handboek geneeskrachtige planten 11e druk. Dr. Geert Verhelst
Symphytum officinale l.
Boanische familie Boraginaceae
Wellicht groeit de smeerwortel bij jou in de tuin, anders kan je hem vinden op vochtige weilanden, langs sloot of rivieren, in de zon of halfschaduw. Typisch kenmerk van de smeerwortel is: een rechtopstaande vierkante en vertakte stengel. Deze stengel is ruw behaard en hol. De bladeren zijn ook ruw behaard. Ik heb altijd handschoenen aan als ik de smeerwortel nodig heb.
Al in de oudheid werd smeerwortel geprezen om zijn wond- en breuk-helende eigenschappen. De kleefstoffen uit de wortel werden hier met name gebruikt.
Het blad werd gebruikt bij een beschadigde huid. Denk hierbij aan kneuzingen, wondjes, verstuikingen.
Tegenwoordig wordt de wortel geoogst en gebruikt net voordat het blad begint te groeien. Deze bevat o.a. slijmstoffen, allantoïne, looistoffen, fenolzuren, mineralen en sporenelementen.
De wortel wordt ook nu nog gebruikt voor wondheling, huid en slijmvlies herstel. Hij werkt verzachtend, samentrekkend, ontsteking werend en bloedstelpend.
Je kan de wortel laten trekken op olijfolie om er, nadien, een fijn zalfje van te maken. Deze zalf gebruik je bij kneuzingen, verstuikingen, blauwe plekken (regenereert beschadigd bindweefsel en kraakbeen), wonden en huidproblemen, denk aan acne, jeuk, droge huid.
RECEPT Smeerwortel zalf:
Maak eerst een Maceraat:
Olijfolie 100 ml en 1 eetlepel gedroogde smeerwortel blad en/of wortel.
Dit laat je 6 weken trekken op een plekje uit de zon.
Zalfje:
Bereiding:
Verwarm au bain-marie de bijenwas of de candelilla.
Voeg het smeerwortel maceraat toe en roer goed door zodra het geëmulgeerd is kan je het uit de au bain-marie halen.
Blijf roeren en voeg de Helichrysum olie toe.
Schenk de inhoud in een potje.
Bronvermelding:
Groot handboek geneeskrachtige planten 11e druk. Dr. Geert Verhelst
Aegopodium podagraria
Botanische familie Schermbloemige, Apiaceae
Zevenblad, groeit in bijna iedere tuin, en wordt ook vervloekt omdat het bijna niet te verwijderen is. Dit komt door het grote wortelstelsel dat zevenblad heeft. Het wordt niet voor niets ”tuinmansverdriet” genoemd. Het is makkelijk te herkennen aan de zeven blaadjes en de kleine witte bloemetjes.
Maar in plaats van je te ergeren aan het ”onkruid” kan je het heel goed gebruiken op culinair gebied. Wat dacht je van een pesto van zevenblad (zie het recept).
Zevenblad bevat een aantal mineralen, zoals calcium, magnesium en silicium, vitaminen en flavonoïden die een positief effect hebben op je lichaam. Denk aan reumatische aandoeningen en om je weerstand een boost te geven, bijvoorbeeld in het voorjaar.
Recept: Pesto van Zevenblad
Neem een flinke hand met jonge zevenblad blaadjes, verwijder de steeltjes.
De noten licht roosteren in een droge pan om zo de smaak goed naar voren te laten komen. Goed laten afkoelen voor je ze gaat verwerken in de pesto (warme noten geven de pesto een grauwe kleur). De blaadjes van het zevenblad in de keukenmachine fijn malen. Maal de noten fijn, eventueel samen met de knoflookteen. Voeg de olijfolie toe. Voeg de geraspte kaas toe. Goed doormengen in de machine en je pesto is klaar.
Proef even of de pesto lekker op smaak is, je kunt er ook nog even met de pepermolen overheen gaan. Bewaar de pesto in de koelkast, in een glazen pot met deksel, en zorg dat de pesto altijd net onder de olijfolie staat. Dit om schimmelvorming te voorkomen.
Bronvermelding: